Filmin Künyesi:
DİNGİN SULAR | STILL THE WATER | FUTATSUME NO MADO | Yönetmen: Naomi Kawase / Oyuncular: Nijiro Murakami (Kaito), Jun Yoshinaga (Kyoko), Tetta Sugimoto (Toru), Miyuki Matsuda (Isa), Makiko Watanabe (Misaki), Jun Murakami (Atsushi), Fujio Tokita / Japonya / 2014 / Renkli / 118´
Sinopsis:
İlk kez izleyici karşısına çıktığı Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye için yarışan Dingin Sular’ı, yönetmeni Naomi Kawase “başyapıtı” olarak tanımlıyor. Film, doğa bağlantılı kadim gelenekleri sürdüren, ne ruhlar alemiyle bağları ne de kültürel töreleri henüz körelmemiş olan, Amami adlı tropik altı bir Japon adasında geçiyor. Ağustos ayında yapılan geleneksel dolunay dansları sırasında 16 yaşındaki Kaito, denizde sırtı dövmeli bir adamın cesedini bulur. Kaito, kız arkadaşı Kyoko ile birlikte, bu cesedin gizlerini çözmeye çalışırken yaşam, ölüm ve aşk döngülerini keşfedecek ve iki genç birlikte yetişkinliğe ilk adımlarını atacaklardır.
Artılar
- Filmi hem sevdim hem sevmedim.
- Filmin görsel atmosferini beğendim.
Eksiler
- Dedeyi, Kyoko’nun annesinin yanında hiç göremiyoruz.
- O kadar olaylar oluyor/gelişiyor ne anne ne de baba Kaito ile ilgilenmiyor.
Keşif
- Filmin mistik yönü bana “Güneşsiz” (Yönetmen: Chris Marker) filmini hatırlattı.
- Filmde geçen bir diyalogda seks denizde sörf yapmaya benzetiliyor.
- Kyoko’nun Kaito ile sevişmek için acele etmesinde annesinin tükenen enerjisinin onda birikmesinin etkisi olabilir mi diye düşündüm.
- Kyoko’nun “bilge” dedesi bana “Hayat Bayram Olsa” (Yönetmen: Orhan Aksoy) filminde Ceylan Ateşoğlu’nun (Hülya Koçyiğit) akıl danıştığı Kutsi Dede (Yüksel Gözen) karakterini çağrıştırdı.
- Filmin sonunda çıplak ağaçlar içerisinde çıplak Kaito ve Kyoko finali çıplak suda yaparlar.
- Japonya’da da “Öz Deniz …” ile başlayan bir restoran ismi olabiliyormuş demek eğer bir çeviri azizliğine uğramadıysak.
- Kyoko’ların evlerinin bahçesindeki Banyan Ağacı’nın bir önemi var filmde. Hindistan’da kutsal sayılan bu ağaç Kyoko’nun Budist annesi tarafından da oldukça önemseniyor. Kimi zaman ağacın kendisine bakılıp meditasyon yapılıyor kimi zaman ise ağacın gölgesi ile huzur bulunuyor.
- Japon filmlerinde genellikle rastladığımız gelenekler ve ritüeller film içerisinde naif bir şekilde kullanılmış.
- Bir keçinin kurban edildiği sahnede Kyoko ruhun çıkışını gözlemliyor. Belki de bu sahnede yakın zaman sonra kaybedeceği annesini duyumsuyor.
Öylesine
- “Dingin Sular, Bilgin İnsanlar”
- Kaito genelde “Bugün olmaz başım ağrıyor” modunda.
- “Dinginim dostlarım, dinginim dingin”