Filmin Künyesi:
KUZEN JULES | LE COUSIN JULES| COUSIN JULES | Yönetmen: Dominique Benicheti / Oyuncular: Demirci Jules Guiteaux ile karısı Félicie / Fransa / 1973 / Renkli / 91´
Sinopsis:
“Öyle filmler vardır ki, bir türlü belli bir sınıfa sokamazsınız. Dominique Benicheti’nin bu filmini de bir ‘belgesel’, ‘sinema verite’ ya da ‘minimal sinema’ sınıfına sokarsanız yaptığınız sınıflandırma yarım kalır, çünkü Kuzen Jules hem bunların hepsidir, hem de çok ötesi.” Filmiişte bu sözlerle özetliyor Richard Whitehall. Sinemaskop formatta çekilen Kuzen Jules, Fransız kırsalına, sade köy hayatının mutluluklarına ve bir ömür boyu sürdürülen birlikteliğin ödülü olan samimiyete övgüdür… Çekimi beş yıl süren bu filmdeyönetmen Benicheti, Fransız bir çiftin (demirci Jules Guiteaux ile karısı Félicie) seksen yıldır pek değiştirmeden sürdürdükleri yaşamlarını takıntılı bir titizlikle filme almış. Film, restore edilmiş halde kırk yıl sonra bir kez daha izleyiciyle festivalde buluşuyor.
Artılar
- Filmin en güzel ve belki de en olumlu yanı doğallığıydı.
- Filmin sonlarına doğru bir sahnede kamera bize Jules’i, yemek yerken pencerenin tam karşısından karanlığın ortasındaki tek hayat belirtisi olarak gösteriyor. Güzel ve anlamlı bir çekimdi bu.
Eksiler
- Film bende bir hayal kırıklığı yarattı.
- Oyunculuklar belki doğal ama başarılı değil.
Keşif
- Filmin çekimlerinin 5 yıl sürmesinin nedeni senaryo değil sanırım 🙂
- Film bana TRT HABER kanalında yayınlanan “Ömür Dediğin” programını çağrıştırdı.
- Filmde hayvanların seslerini yaşlı çiftimizden daha fazla duyduk.
- Çiftimizin iletişimi ve köy yaşamı bana kendi anne-babamı çağrıştırdı.
Öylesine
- “Pazar Sıkıntısı”